الگوی امکان‌سنجی اجرای آموزش‌های مجازی

  مقدمه: در راستای تحقق بهره‌وری سازمانی، آموزش کیفی، موثر و کارآی کارکنان از اهمیت به‌سزایی برخوردار است. بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف بررسی الگوی ارزیابی اجرای آموزش‌های مجازی در شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی ایران انجام شد.   روش­ها: این مطالعه توصیفی مقطعی در سال 1389 انجام شد. تعداد 144 نفر از مدیران و کارکنان شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی ایران با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. ابزار اصلی این مطالعه پرسش‌نامه محقق‌ساخته‌ای بود که با استفاده از ابزارهای پژوهشی صاحب‌نظران طراحی شد. برای تحلیل داده­ها از آزمون کولموگروف- اسمیرنوف و آزمون T تک‌نمونه‌ای به کمک نرم­افزار SPSS 11 استفاده شد.   یافته­ها: مولفه‌های فنی- تکنولوژی، فرهنگی- اجتماعی، آموزشی، حقوقی- اداری، راهبردی و اقتصادی، عوامل موثر و قابل قبول برای ارزیابی اجرای آموزش مجازی بودند. همه مولفه‌های الگو به‌جز مولفه راهبردی از وضعیت مطلوبی برای اجرای آموزش مجازی برخوردار بودند. نتیجه­گیری: اجرای آموزش مجازی در مولفه‌های فنی- تکنولوژی، فرهنگی- اجتماعی، آموزشی، حقوقی- اداری و اقتصادی، در شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی ایران مفید است.